abagra

Płyta z książki Christophe Andre „3 minuty uważności” za chwilę przemówi. Zaczynam medytację z rozdziału pt.: „Smakowanie”. Nastawiam się, że będzie ona dotyczyć tego, co jest jedną z praktyk uważności, czyli jedzenia. Słucham prowadzonego głosu. Dziwi mnie, że smakowanie nie mówi o jedzeniu.  Mam  tak skierować umysł, aby znaleźć w miejscu, gdzie teraz jestem coś,…

Dziś mam w sobie tyle wściekłości, że udusiłabym własnymi rękami te wszystkie kobiety, które mówią swoim dzieciom:  “Właściwie, to ciebie nie chciałam.” Akurat ten tekst jest bardzo delikatnie powiedziany. A co powiecie na to” “Mogłam ciebie wyskrobać i wylać do szamba!” Kobieto! Matko! Masz to dziecko! Wpuściłaś faceta miedzy nogi, dałaś mu wejść do swojego…

Od dawna w tej relacji towarzyszyło mi nieuchwytne uczucie niepokoju. Właściwie nie potrafię do tej pory powiedzieć czego konkretnie nie mogę udźwignąć, potoku słów, zmienności decyzji, pewności, przekonania że “wiem i słyszę co się dzieje oraz pamiętam w jedyny słuszny sposób, nawet wtedy gdy wypowiadam potok słów.” powoływania się na innych bez sprawdzenia, czy tak…

Tomasz Jastrun pisze w jednym z lutowych felietonów “Zwierciadła”: “Nadal tajemnicą jest, jak zaczęło się życie. Może lepiej, by tak zostało. Źle za mało wiedzieć, niedobrze – za wiele, też na temat swojego poczęcia. Kto z nas był planowany? A nawet jeśli tak, to spotkanie naszych rodziców, jak jajeczka z plemnikiem, było efektem miliarda przypadków.…

Mam za dużo czasu? Nieustannie błąka mi się po głowie myśl o życiu, sensie życia. Tak, zdecydowanie mam za dużo czasu. Gdybym była utrudzona każdym dniem, skołowana sprawami pilnymi i koniecznymi, na wczoraj, umęczona wysiłkiem fizycznym, kiedy ciało domaga się tylko jednego – spać! – nie myślałabym o życiu, jego naturze, sensie, dobru, złu. W…

“Jeśli jesteś świadoma swojego ciała, uważna i obecna, masz większą szansę zachować się w odpowiedni sposób. Wybrać właściwe działanie.” Podobno nękają nas trzy źródła cierpienia: chciwość, gniew i niewiedza. Tak mówią buddyści. Wczorajszy poranek. Uruchamiam samochód i cofam. Staram się jechać wolno. Wydostaję się z cienia w obszar Słońca. Jak zwykle, by wyjechać, skręcam za…

Pojawiają się nagle. Pędzą z prędkością światła. Powinny nie dać się poznać, niestety, są wyraziste. Budzą grozę. Myśli świszczące za uchem jak seria wypuszczonych z zasadzki strzał. “Po co mam się męczyć?” “Już mi się nie chce żyć.” ” Wszystko już było.” “Nic ciekawego już mnie nie spotka.”  To tylko myśli. Nie jestem moją myślą.…